Dorsz występuje od Spitsbergenu po zachodnie wybrzeże Wielkiej Brytanii oraz w wodach przybrzeżnych Grenlandii i Ameryki Północnej. Żyje w pobliżu dna, ale często podpływa bliżej powierzchni w pogoni za rybami, na które poluje.

Jak wszystkie dorszowate, ma trzy płetwy grzbietowe. Jego dolna szczęka jest nieco krótsza od górnej, grzbiet ma brązowo zielonkawe ubarwienie  z ciemniejszymi plamkami, a brzuch jest nieco jaśniejszy. Potrafi osiągać długość prawie ze dwa metry, ale zwykle trafiają się okazy nie przekraczające 50 do 80 centymetrów.

Na rynku jest dostępny świeży lub mrożony. Jego ikra pojawia się w sklepach wędzona lub jako pasta. Na południu Europy i w Skandynawii jest również oferowany jako sztokfisz i klipfisz. Laberdan, czyli dorsz peklowany w zalewie solnej - jest już prawie nie do zdobycia.

DORSZ - ma szczególnie delikatne mięso w okresie wędrówki na tarło. Jest to wtedy "skrei", czyli po norwesku "wędrowiec". Rybę tę delikatnie obgotowuje się lub dusi w całości, a filety lub kotlety najczęściej się smaży.